Będzie o tym jak całkowicie wyleczyłam się z demokracji. O tym, że ten system nie jest dobry wiadomo od dawna.

Człowiek nie jest w stanie znać się na wszystkim, ale kiedy wymaga się od niego, żeby podejmował decyzję to ją podejmuje zgodnie z wiedzą, którą ma, albo co gorsza zgodnie z tą wiedzą, którą mu się wydaje, że ma.

W związku z opracowywaniem strategii zrównoważonego rozwoju w zakresie transportu w powiecie leszczyńskim miałam okazję uczestniczyć w spotkaniach z urzędnikami, zajmującymi się tym tematem i mieszkańcami. Oprócz tego miałam okazję przeprowadzać z mieszkańcami ankiety dotyczące komunikacji.

W czasie tych spotkań oraz z tych ankiet wynikło tak wiele sprzecznych informacji, podawanych przez te same osoby, że aż trudno w to uwierzyć. Pominę propozycje uspokojenia ruchu samochodowego w mieście zgłoszone z postulatem „więcej parkingów w centrum”. Może faktycznie trzeba minimalnej wiedzy transportowej, żeby zrozumieć, że albo jedno albo drugie.

Natomiast ludziom można wcisnąć każdą bzdurę i nawet nie trzeba ich specjalnie przekonywać, że tego chcą, chociaż z punktu widzenia logiki jest to zupełnie niepotrzebne.

W mieście, gdzie na większości linii autobusy jeżdżą raz na godzinę i rzadziej, gdzie wydostanie się poza granice miasta lub powrót do miasta MZK w godzinach pozaszczytowych naprawdę stanowi spore wyzwanie, ludzie pragną takich rzeczy jak system dynamicznej informacji pasażerskiej, ogłaszający że do najbliższego autobusu 80 minut. Osoby, które w ankiecie w rozwiązaniach, które ich zdaniem poprawią jakość komunikacji, zaznaczają potrzebę wprowadzenia „zielonej fali” dla autobusów, jednocześnie czas przejazdu w postulatach przewozowych szeregują gdzieś na 8-11 miejsca na 11 możliwości.

Żebyście mieli pełny obraz to przytoczę postulaty przewozowe i zaproponowane opcje rozwiązań.

Postulaty przewozowe: punktualność, czas podróży, częstotliwość odjazdów, brak przesiadek, informacja, bezpieczeństwo, wygoda, pewność odbycia podróży, czystość pojazdu, koszt, odległość od przystanku. Natomiast w opcjach poprawy jakości komunikacji poza zieloną falą i dynamiczną informacją pasażerską są: zwiększenie częstotliwości, zakup nowych pojazdów, integracja taryfowa (MZK, kolej, PKS w różnych kombinacjach).

Z każdą wypowiedzią osób, które zwyczajnie nie rozumieją pewnych mechanizmów, bo nikt im tego nie próbował wytłumaczyć a w zamian za to są karmione medialną papką o nowoczesności i światowych rozwiązaniach, mam coraz większą ochotę tłuc wszystkich po głowie białą księgą mobilności i krzyczeć: posłuchajcie mądrzejszych i zastanówcie się, czego naprawdę potrzebujecie.

Na pytanie: dlaczego odbywasz podróż transportem publicznym w drastycznej większości odpowiedzi dotyczyły braku lub chwilowej niedostępności samochodu. Kiedy doczytałam, że jak mam przy sobie ważne dokumenty auta i prawo jazdy to stwierdziłam, że jak tylko będę mogła to skorzystam z tej promocji i pojeżdżę komunikacją miejską. Wyleczyłam się z tego po 3 przejeździe i wróciłam do przemieszczania się samochodem. W pytaniu o rodzaj ulgi nie spotkałam się z odpowiedzią ulga dla kierowcy.

Zatem pytam, czy kierowcy się przesiądą na autobus, jak będzie dynamiczna informacja pasażerska albo zielona fala dla autobusu? Oczywiście, że nie. Czy przypadkowi ludzie powinni decydować jakie rozwiązania są dobre? Oczywiście, że nie.

Zatem niezależnie od tego, co nam się wydaje słuszne, decyzje pozostawmy tym, którzy się na tym znają, a jak już bardzo chcemy brać udział w podejmowaniu decyzji, to chociaż pobieżnie się zapoznajmy z tematem. Demokratyczne „chcemy” zazwyczaj nie idzie w parze z „faktycznie potrzebujemy”.